* ظهورِ منجی *
انتظار منفی، برداشت قشری و سطحی از مهدویت است. این گونه افراد می گویند، آن گاه که صلاح به نقطه ی صفر برسد، حق و حقیقت طرفداری نداشته باشد، باطل یکه تاز میدان شود، جز نیروی باطل، نیرویی حکومت نکند و فرد صالحی در جهان یافت نشود، دست غیب از آستین بیرون می آید.
با وجود این، هر اصلاحی محکوم است، زیرا هر اصلاح، یک نقطه ی شروع است و تا در اجتماع، نقطه ی روشنی هست، دست غیب ظاهر نمی شود. بر عکس، هر گناه و فسادی، ظهور را نزدیک می سازد. پس بهترین کمک به تسریع در ظهور و بهترین شکل انتظار، ترویج و اشاعه ی فساد و یا حداقل، سکوت در برابر فساد و حکومت های ظالم است.
این گروه، طبعاً به مصلحان و مجاهدان و آمران به معروف و ناهیان از منکر، با نوعی بغض و عداوت می نگرند، زیرا آنان را تأخیراندازان ظهور و قیام مهدی موعود (علیه السلام) می شمارند.
این نوع برداشت از انتظار، منجر به نوعی تعطیل شدن حدود و مقررات اسلامی می شود و باید نوعی «اباحی گری» شمرده شود که به هیچ وجه با موازین اسلامی و قرآن موافقت ندارد.
البته این گروه به جهت بد فهمی از برخی روایان به چنین اشتباهی افتاده اند. آن ها می گویند: در روایت آمده است: «خداوند زمین را پر از قسط و عدل می کند، پس از آن که از ظلم و جور پر شده باشد.»
| Design By : Pichak |
