* ظهورِ منجی *
برخی تصور می کنند که اعتقاد به مهدی منتظر (علیه السلام) ویژه ی شیعیان است در حالی که اصل این عقیده از نظر اهل سنت، با شیعه همسان بوده و بین دو فرقه از حیث بشارت های پیامبر (ص) راجع به ظهور آن حضرت و مأموریت جهانی وی و درباره شخصیت برجسته و نفوس آن بزرگوار و حتی نشانه های ظهور و ویژگی های انقلاب او، تفاوتی وجود ندارد.
تنها تفاوتی که وجود دارد این است که اغلب دانشمندان اهل سنت می گویند: حضرت هنوز متولد نشده و غایب نیست، بلکه به زودی متولد خواهد شد و به آن چه پیامبر (ص) بشارت داده جامه ی عمل می پوشاند و عده ی کمی از آنان در مورد ولادت و غیبت او، با شیعه هم عقیده اند.
آن چه از مجموع منابع تاریخی و حدیثی اهل سنت استفاده می شود این است که مسأله ی ظهور حضرت مهدی (عج) مورد اتفاق و اجماع مسلمین است. مؤلف کتاب «الإمام المهدی» استاد علی محمد علی دخیل، اسامی 205 نفر از بزرگان اهل سنت را در کتاب خود آورده، به این ترتیب که تعداد سی نفر از آن ها مستقلاً درباره ی حضرت مهدی (عج) کتاب نوشته اند و سی و یک نفر دیگر فصلی را در کتاب های خود به روایات حضرت مهدی (علیه السلام) اختصاص داده اند و 144 نفرشان به تناسب های مختلف، روایات حضرت مهدی (علیه السلام) را در کتاب های خود آورده اند.
حتی این اعتقاد در معروف ترین و معتبرترین کتب روایی اهل سنت، یعنی «صحاح سته» آمده است. این محدثان نامی اهل سنت، روایات مربوط به حضرت مهدی (علیه السلام) را از: عمر بن خطاب، عبدالله بن مسعود، عبدالله بن عباس، ثوبان، جابربن عبدالله انصاری، جابر بن سمره، عبدالله بن عمر، عبدالله بن عمرو بن عاص، انس بن مالک، ابوسعید خدری، ام سلمه و غیر این ها نقل کرده اند.
پاره ای از اوقات و زمان ها، اختصاص به امام عصر (علیه السلام) دارد که از آن جمله است:
شب قدر، روز جمعه، روز عاشورا، عصر دوشنبه، عصر پنجشنبه، شب و روز نیمه ی شعبان، روز نوروز، و از وقت زرد شدن آفتاب تا غروب آن در هر روز.
| Design By : Pichak |
